Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

pisakaipoupoula

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Blitz Thriller: French Defense: Tal vs Petrosian

Αναρτήθηκε από highaftos την Σεπτεμβρίου 23, 2015

Λήψη συνδέσμου
Facebook
X
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές

Λήψη συνδέσμου
Facebook
X
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Madonna naked!! 30 years ago!! Η Μαντόνα γυμνή!

Ποιός θέλει να δεί την Μαντόνα γυμνή? ¨Οχι όχι τώρα..ησυχάστε..όπως ήταν τριάντα χρόνια πριν..κουκλί..είχε βγάλει μια φωτογραφία εντελώς όμως, όταν ήταν ακόμη άσημο το κορίτσι..σε περίπτωση που θέλατε να την κακοχαρακτηρίσετε δηλαδή..Καί σήμερα είναι τέχνη..Πωλείται από τους Κρίστι'ς σε τιμή που μπορείτε ίσως και να χτυπήσετε..οι πιό τυχεροί δηλαδή..γιατί, πραγματικά..λέει η μαντονίτσα..δείτε και πείτε μου..

Αυτό το βιντεάκι..

έχω φάει το διαδίκτυο να το βρώ..το είχα δει ένα βράδυ και μετά από καμμιά βδομάδα το είδα στο ράδιο αρβύλα ..ε, έφαγα τον τόπο, παρακαλούσα το ράδιοαρβύλα μέσω facebook, έχω ψάξει στο youtube, στο dailymotion, στο myspace, σε εκατοντάδες άλλα μέρη, και σήμερα κάτι άλλο έψαχνα στο κομπιούτερ μου και νάτο! αποθηκευμένο μιά χαρά μέσα στα βίντεό μου, με ένα τίτλο άσχετο, κουφό..χάρηκα πολύ που το βρήκα και επιτέλους το μοιράζομαι μαζί σας..ελπίζω να σας αρέσει όσο άρεσε σε μένα..

Είμαι ένας δραπέτης κατάδικος

http://negrarosanr.blogspot.gr/2014/01/san-miguel-de-los-reyes.html Είμαι ένας δραπέτης κατάδικος από το San Miguel de los Reyes, αυτό το απαίσιο κάτεργο που η μοναρχία έστησε για να θάψει ζωντανούς όσους, επειδή δεν είναι δειλοί, δεν θα υποτάσσονταν ποτέ στους αισχρούς νόμους που επιβάλλονται από τους ισχυρούς καταπιεσμένους. Με πήγαν εκεί, όπως τόσους άλλους, για να εξαλείψουν μια προσβολή. Συγκεκριμένα, επειδή εξεγέρθηκα ενάντια στις ταπεινώσεις στις οποίες υποβάλλονταν ένα ολόκληρο χωριό εν ολίγοις, επειδή σκότωσα έναν τσιφλικά. Ήμουν νέ ος και εξακολουθώ να είμαι νέος, καθώς μπήκα στη φυλακή στα 23 μου και απελευθερώθηκα, χάρη στους αναρχικούς συντρόφους που άνοιξαν τις πύλες, όταν ήμουν 34. Για 11 χρόνια υποβαλλόμουν στο μαρτύριο να μην είμαι άνθρωπος, να είμαι απλώς ένα πράγμα, ένας αριθμός. Πολλοί κρατούμενοι, που είχαν υποφέρει όπως εγώ από τη μέρα που γεννήθηκαν, απελευθερώθηκαν μαζί μου. Κάποιοι απ' αυτούς τράβηξαν τον δρόμο τους, άλλοι όπως εγώ, ενώθηκαν με του

Από το Blogger