Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε
Στ' αυτιά μου δεν χωράνε υποσχέσεις
το έργο το 'χω δει μη με τρελαίνετε
το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε
Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε - αν σώζεται -
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας
ξεγράψτε με απ' τα κατάστιχά σας
στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα σας
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε
Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε - αν σώζεται -
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε…
Του Διονύση του Τσακνή του φίλου μου οι στίχοι...δεν μπορώ να σας ακούω άλλο..τηλεοράσεις, δημοσιογράφοι, πολιτικοί..και το κακό συναπάντημα..θέλω να πάω να βρώ τους φίλους μου ν'ανάψουμε μιά φωτιά, να ζεσταθεί η ψυχή μου..κι επειδή είμαι απ'τους αποστρατευμένους πια, απ'τους παλιούς.."ένα χαμόγελο θα σας θάψει" κουφ..και πάρτε και τα όπλα σας και τις ιδιοκτησίες σας και όλα..εμένα μου αρκούν οι φίλοι μου κι ένα χαμόγελο..
Θα με θυμηθείτε όμως, γιατί μπροστά σας είναι όλα..
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε
Στ' αυτιά μου δεν χωράνε υποσχέσεις
το έργο το 'χω δει μη με τρελαίνετε
το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε
Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε - αν σώζεται -
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας
ξεγράψτε με απ' τα κατάστιχά σας
στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα σας
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε
Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε - αν σώζεται -
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε…
Του Διονύση του Τσακνή του φίλου μου οι στίχοι...δεν μπορώ να σας ακούω άλλο..τηλεοράσεις, δημοσιογράφοι, πολιτικοί..και το κακό συναπάντημα..θέλω να πάω να βρώ τους φίλους μου ν'ανάψουμε μιά φωτιά, να ζεσταθεί η ψυχή μου..κι επειδή είμαι απ'τους αποστρατευμένους πια, απ'τους παλιούς.."ένα χαμόγελο θα σας θάψει" κουφ..και πάρτε και τα όπλα σας και τις ιδιοκτησίες σας και όλα..εμένα μου αρκούν οι φίλοι μου κι ένα χαμόγελο..
Θα με θυμηθείτε όμως, γιατί μπροστά σας είναι όλα..
Σχόλια
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε… ΌΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΆ, πολύ όμορφες αναρτήσεις, χάρηκα που σε βρήκα,την καλησπέρα μου από το μοναχο.